Małe Zmiany – to pierwszy odcinek rozpoczynający serię Wojowniczych Żółwi Ninja.
Streszczenie[]
Podczas treningu czterech żółwi ze swym szczurzym mistrzem w kanałach następuje niespodziewany atak małych robotów. Mechaniczne istoty powodują zawalenie się tunelu i rozdzielenie braci ze Splinterem. Teraz trzeba znaleźć nowy dom, lecz najpierw bracia muszą dołączyć do mistrza, a droga prowadzi ich przez powierzchnię, gdzie sprawy się trochę komplikują. Żółwie toczą pierwszą walkę zarówno z Purpurowymi Smokami jak i z Klanem Stopy, podczas gdy Mistrz Splinter samodzielnie stawia czoło dużej grupie gryzonitów.
Bohaterowie[]
Główni[]
Poboczni[]
Fabuła[]
Leonardo: Mam na imię Leonardo. Razem z moimi braćmi wpakowaliśmy się właśnie w niezłe tarapaty. Utknęliśmy w jakimś parszywym zaułku w towarzystwie... najgroźniejszego gangu na East Sidzie.
Członek Purpurowych Smoków: Patrzcie na te dziwolągi!
Dwie Tony: Ale obciachowo ubrani!
Kolejny członek gangu: Jak na Halloween!
John: No to koniec z wami, czubki. Jesteśmy Purpurowe Smoki i nie podskoczą nam jakieś pokraki w kostiumach żółwi!
Leonardo: Mała poprawka – to nie są kostiumy.
Czytasz na własne ryzyko!
W kanałach Żółwie są podczas treningu ze Splinterem. Mistrz tłumaczy im, że prawdziwy ninja musi stanowić jedność z cieniem. Zadanie dla braci wydaje się proste – zgasić płomień świecy trzymanej przez Splintera tak, aby ich nie zauważono. Raphael, Michelangelo i Donatello zawiedli. Jedynie atakujący z góry Leonardo przeciął świecę katanami i zgasił płomień. Splinter poucza swoich uczniów, gdyż ich droga życiowa nie jest prosta, ponieważ zewnętrzny świat nie rozumie ich odmienności. Nagle ich dom zaczyna się trząść, jednak Donatello zauważa, iż trzęsienie ziemi w Nowym Jorku jest raczej mało prawdopodobne. Nagle przez ścianę przebijają się małe roboty i atakują. Same w sobie nie są silne, jednak przegryzają swoimi szczękami kolumny, co powoduje zawalenie się części tunelu, gdzie mieszkają. Żółwie zostają rozdzielone z mistrzem poprzez gruz. Aby upewnić się, że ze Splinterem jest wszystko w porządku, postanawiają do niego zadzwonić. Szczur nie zna się na elektronice, jednak udaje mu się odebrać telefon. Ponieważ dziwne stworzenia przegryzły się przez wzmocnioną konstrukcję domu, więc muszą uciekać. Są rozdzieleni z mistrzem, więc umawiają miejsce, gdzie się wszyscy spotkają. Żółwie opuszczają zniszczony dom.
Idąc dalej zauważają, że ściany też są pokiereszowane, więc te stworki musiały być i tam. Droga tym tunelem jest niemożliwa, ponieważ i tam gruz odciął im drogę. Postanawiają wyjść na powierzchnię i iść górą. Leonardo nie jest zadowolony z tego pomysłu, ale nie mają innej drogi. Raphael idzie pierwszy zręcznie unikając wykrycia przez ludzi. Niestety właz zostaje zastawiony przez furgonetkę, która właśnie zaparkowała i nie ma jak się dostać na dół. Reszta dołączyła do brata. Raph postanawia przepchnąć samochód, aby dało się otworzyć studzienkę, jednak przerywa mu odgłos wracających właścicieli auta. Chowa się do furgonetki, co nie jest najlepszym pomysłem. Purpurowe Smoki ładują swoje łupy na tyły auta i zamykają je jednocześnie zamykając tam Raphaela, po czym odjeżdżają nieświadomi żółwia uwięzionego na tyłach. Reszta braci rusza w pościg, by pomóc uwięzionemu.
Mistrz Splinter poruszając się kanałami dociera na umówione wcześniej miejsce spotkania, lecz jego synów jeszcze nie ma. Niestety nie dostaje czasu na zastanowienie się i zamartwianie o żółwie, gdyż zostaje zaatakowany przez te same stworzenia, które zniszczyły im dom. Tymczasem furgonetka z Raphaelem dociera na miejsce. Jeden ze smoków zostaje pilnować łupu. Mikey szybko pokonuje strażnika. Samochód nie jest zamknięty zwyczajną kłódką, lecz zamkiem elektronicznym, więc Don bierze się za otwieranie go. Gdy kończy, drzwi się otwierają, a z nich wyskakuje Raphael rzucając się na Michelangelo. Rodzinne powitanie przerywa im pojawienie się Purpurowych Smoków. Rozpoczyna się walka, w której nie potrzeba wiele czasu, aby żółwie pokonały napastników. Kiedy pokonany gang ucieka, to chwilę później pojawiają się tajemniczy ninja i okrążają braci. Jest ich więcej, a ich umiejętności znacznie lepsze niż poprzednich przeciwników. Walka toczy się i zmusza żółwie do niemałego wysiłku. Mistrz Spliner pokonuje coraz to kolejne roboty, a gdy pada ostatni z nich, ziemia pod szczurem zapada się. Po upadku na sam dół odnajduje miejsce, które robi na nim niemałe wrażenie.
Żółwie wciąż walczą z ninja, lecz niezależnie od tego, ilu ich pokonają, to pojawiają się kolejni i jest ich coraz więcej. Postanawiają przejść do planu B. Donatello uruchamia kablami furgonetkę, w której wcześniej był uwięziony Raphael. Reszta braci wskakuje na tyły i odjeżdżają zostawiając przeciwników w tyle. Wewnątrz furgonetki znajdują ukradzione przez gang Purpurowych Smoków pieniądze i postanawiają je zwrócić. Zatrzymują się przy samochodzie policyjnym i wyrzucają im na maskę wszystkie torby, aby policjanci „zajęli się tą forsą”.
Wjeżdżają wywarzając kratę do kanałów, gdzie ich Mistrz już czeka. Wszyscy cieszą się na swój widok, jednak na opowieści z przygód dzisiejszego dnia przyjdzie czas. Na sam pierw Splinter chce pokazać synom ich nowy dom. Cała piątka wskakuje do dziury, w którą wcześniej wpadł Mistrz. Ich oczom ukazuje się pomieszczenie o ogromnych rozmiarach. Każdemu się podoba. W końcu zmiany nie zawsze są złe, jednak na początek trzeba posprzątać nowy dom, co nie bardzo podoba się żółwiom.
Do tajemniczego mężczyzny pijącego z powagą herbatę przychodzi John z Purpurowych Smoków i informuje szefa, że zgubili furgonetkę z pieniędzmi, ponieważ ich napadnięto. Mężczyzna rzuca w jego stronę gniewne spojrzenie. John obiecuje, iż to się nigdy więcej nie powtórzy, z czym mężczyzna się zgadza: „Nie zawiedziesz mnie już nigdy”. John błaga i krzyczy ze strachu, a drzwi do wielkiej sali zamykają się.
Cytaty[]
| “ | Członek Purpurowych Smoków: Patrzcie na te dziwolągi! Dwie Tony: Ale obciachowo ubrani!
|
” |
| “ | Splinter: Pamiętajcie, prawdziwy ninja musi stanowić jedność z cieniem. Ciemność daje ninja moc, a światło ujawnia jego wygląd. | ” |
| “ | Raphael: (do Leo ironicznie) Nasz prymus.
Leonardo: (dość żartobliwie) Nasze fajtłapy. |
” |
| “ | Michelangelo: Co mówił? Co powiedział? Czy pozdrawiał mnie? | ” |
| “ | Michelangelo: Żegnajcie dziurawe rury i podrapane ściany. Żegnaj mój zdezelowany włazie. Żegnaj nasz ukochany domku.
Raphael: Cóż, Life is brutal. Chodź już! |
” |
| “ | Leonardo: Ninje?
Michelangelo: Eemmm, trochę ich dużo, co nie? |
” |
| “ | Michelangelo: Świetny z ciebie kierowca Don! Szkoda, że bez prawa jazdy.
Donatello: Coś ci się nie podoba, to możesz wysiąść. |
” |
| “ | John: Szefie, ja… znaczy moi ludzie… Myśmy zgubili furgonetkę. No tę furgonetkę z pieniędzmi, bo nas napadnięto. Wyglądali jak żaby i znali karate. Zaskoczyli nas! | ” |
Ciekawostki[]
- Podczas pierwszego spotkania z żółwiami John prawidłowo identyfikuje ich gatunek, aczkolwiek uważa, że są to jedynie kostiumy. Jednak pod koniec odcinka, gdy informuje swojego „szefa” o straceniu furgonetki, mówi o żółwiach, że „wyglądali jak żaby i znali karate”.
- Podczas gdy Mikey wyjmuje z toreb pieniądze wypowiada słowa ,,Money, money, money". Jest to odniesienie do popularnej piosenki zespołu Abba o takim samym tytule.